Ostateczne rozwiązania. Ludobójcy i ich dzieło
18 stycznia 2023 (środa), godz. 18:00
Centrum Dydaktyczno-Badawcze Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Szczecińskiego (Geocentrum), ul. Mickiewicza 16a (wejście od ul. Mickiewicza 16-18), sala 30a
Serdecznie zapraszamy na debatę wokół książki Konstantego Geberta
„Ostateczne rozwiązania. Ludobójcy i ich dzieło” (Wydawnictwo Agora 2022)
- Ludobójstwo
- Eksterminacja
- Czystki etniczne
Zagłada Herero i Nama w Namibii, rzeź Ormian, Holocaust, eksterminacja Romów i Sinti, wymordowanie Tutsi, rządy Czerwonych Khmerów, masakra w Srebrenicy – przypadki te zostały uznane za ludobójstwo. Czym jest ludobójstwo i dlaczego różni się od innych zbrodni? Kim jest ludobójca i jaką kieruje się logiką? Kto zostaje ofiarą, a komu przysługuje miano świadka?
„Tak łatwo jest dokonać ludobójstwa. Wystarczy przekonać swoich, że ich los się poprawi, gdy pozbędą się obcych. Prawdziwa próba przychodzi, gdy obcy nie zechcą się wynieść. Wtedy trzeba zabijać. I ze zdumieniem patrzeć, jak to łatwo idzie. Żołnierze wykonują rozkazy. Pięknoduchy nabierają wody w usta. Duchowni mówią o dziejowym przeznaczeniu narodu. Zagraniczni obserwatorzy postanawiają nie umierać za jakiś kolejny Gdańsk. A skoro tak łatwo idzie, to grzech byłoby przerwać. Tak trudno jest skazać za ludobójstwo. Najpierw trzeba ludobójców pokonać zbrojnie. Potem zatrzymać sprawców. Wreszcie udowodnić im, że ich zbrodnia godziła w cały lud. I że był to mord, a nie przesiedlenie, ostateczne rozwiązanie czy czystka etniczna. I trzeba to zrobić tak, by zwyciężyło prawo, a nie – zwyciężając je. Prawo zaś broni oskarżonego, bo jest słabszy. To, że żadne prawo nie broniło skazanych za to, że byli Ormianami, Żydami, Romami czy bośniackimi Muzułmanami, nie znaczy, że ich morderców można pozbawić prawnej ochrony”.
Fragment książki
